Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ

Η κάθε έκφραση γνώμης περιέχει όρους, για τους οποίους η ακρίβεια της έννοιας ή το μέγεθος της σημασίας τους, έχει κάποια ελαστικότητα που σχετίζεται κυρίως από το περιεχόμενο της γνώμης αυτής.


Μερικοί όροι όμως, έχουν αποκτήσει την ιδιότητα, που παλιά είχε το απαραίτητο χαρτόσημο σε κάθε γραπτή επικοινωνία προς και από το δημόσιο. Δεν είναι ότι η έννοια τους έχει διαστρεβλωθεί αλλά ότι έχει αφαιρεθεί, έτσι ώστε να μην σημαίνει τίποτα, η δε σπουδαιότητά τους μεγιστοποιείται και παρουσιάζεται σαν απόλυτη και αυταπόδεικτη ορθότητα της γνώμης.

Ασφυκτικά Χρονοδιαγράμματα.
Ένας όρος που χωρίς κάποιο χρονικό σημείο αναφοράς, δεν σημαίνει πολλά. Έχει τυποποιηθεί και δαιμονιποιηθεί τόσο, που συχνά χρησιμοποιείται και χωρίς το ¨Ασφυκτικά¨. Έτσι λοιπόν, η χρήση του όρου ¨χρονοδιάγραμμα¨ να αποτελεί απόδειξη της συνωμοσίας των ¨ξένων¨ για το κακό μας.

Συμβιβασμός.
Πάντα συνοδεύεται με το ¨οδυνηρός¨ και υπονοεί αποδοχή μίας θέσης άλλης από κάποια επιθυμητή. Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται ποια είναι αυτή η επιθυμητή θέση, και αφήνεται στον καθένα να την υποθέσει, γνωρίζοντας τις απόψεις του πολιτικού που επικαλείται τον οδυνηρό συμβιβασμό. Και εδώ ο όρος χρησιμεύει απλώς σαν μία αφηρημένη απόδειξη της καλής μας διάθεσης, σε αντίθεση με τις κακές διαθέσεις της άλλης πλευράς.

Αδιαλλαξία
Πάντα και μόνο Τουρκική, υπονοεί ανυποχωρησία, χωρίς όμως ποτέ να διευκρινίζεται από τι και προς τι. Η δική τους αδιαλλαξία σε συνδυασμό με τον δικό μας συμβιβασμό, χωρίς αναφορές στην αδιαλλαξία από τι και συμβιβασμό σε τι, παρουσιάζεται σαν παραδεκτή και αυταπόδεικτη αλήθεια για το ποιος φταιει.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ όλες οι πολιτικές παρατάξεις διαφωνούν σε όλα και για όλα, ανελλιπώς χρησιμοποιούν αυτούς τους όρους με ακριβώς τον ίδιο τρόπο!.

Στην θλιβερά φτωχή επιχειρηματολογία της Κυπριακής πολιτικής, είναι πολλά τα συνθήματα και οι όροι που υποτιμούν όποια νοημοσύνη έχει ο κόσμος.

Όλες οι εισηγήσεις στα σχόλια είναι ευπρόσδεκτες.

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΥΠΡΟΥ

Είναι κατανοητό να επιθυμεί ένα ρόλο βασισμένο στο μοντέλο του ομολόγου του στην Τεχεράνη.


Είναι τραγικό ότι μπορεί να το επιδιώκει ανοιχτά χωρίς κανένας, εξίσου ανοιχτά, να του κόβει τα πόδια.



Η αριστερά κάνει την πάπια.

Το λεγόμενο κέντρο, η πουτάνα της παρέας, θερμός υποστηρικτής.

Με συνέπεια στο παράλογο της Κύπρου, έμεινε στην δεξιά να ζητά διαχωρισμό εκκλησίας-πολιτείας.

Και ο κόσμος, αυτό δηλαδή που μετράει, στην μεγάλη πλειοψηφία του να τον αποκαλεί Εθνάρχη.

Γεωγραφικές αποστάσεις:

• Λευκωσία – Τεχεράνη = 1600 χλμ.
• Λευκωσία – Βρυξέλες = 2900 χλμ.

Φαίνεται ότι και οι κοινωνικές και πολιτιστικές αποστάσεις δεν διαφέρουν πολύ.

Και ακόμη κάτι........ Άγκυρα – Βρυξέλες = 2500 χλμ.